کــلـــبـــهـ آرامــــــــــشـ

مادربزرگ می گفت : دل هر آدمی دری دارد...

می گفت : باید باز کنی در دلت را روی لبخند آدم ها...

می گفت : هر کدام از این درها یک کلید بیشتر ندارند...

می گفت : کلید دل آدم دست خود آدم نیست...

می گفت : انگاری کلیدها را دم خلقت پخش کرده اند

بین آدم ها و هر کسی یکی برداشته برای خودش...

می گفت بلند شو برو بگرد...

بگرد ببین کلید قلب کیست توی دست هایت ؟...

ببین کلید قلبت کجاست ؟...

خدایا!
آدم‌های خوب سر راهم بگذار ... .
حس بسیار خوبیست هنگامی که در لحظه‌ هجوم غم یا ناامیدی یا پریشانی؛
بی هوا کسی سر راه آدم سبز بشود...
کلامش؛ نگاهش؛ حتی نوشته‌اش آرامش و شادی و امید بپاشد به زندگی.
فقط از دستِ خودِ خدا برمی‌آمده که آن آدم را،
یا کلام و نگاه و نوشته‌اش را برای آن لحظه‌ خاص‌ سرِ راه زندگی ما بگذارد.
شاید یکی دیگر از دعاهای روزانه هم بتواند این باشد که خدایا:
من را هم از واسطه‌ها‌ی خوب‌کردنِ حالِ بنده‌هایت قرار بده...